Przejdź do zawartości

Junus-biek Jewkurow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Junus-biek Jewkurow
Юнус-бек Евкуров
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Junus-biek Bamatgiriejewicz Jewkurow

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1963
Tarskoje

3. Prezydent Republiki Inguszetia
Okres

od 31 października 2008
ponownie od 12 sierpnia 2009
do 22 czerwca 2019

Przynależność polityczna

Jedna Rosja[1]

Poprzednik

Murat Ziazikow

Następca

Raszyd Gajsanow (p.o.)

Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order Męstwa (Federacja Rosyjska) Order „Za zasługi wojskowe” Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal Generał Armii Margiełow

Junus-biek Bamatgiriejewicz Jewkurow (ros. Юнус-бек Баматгиреевич Евкуров, ur. 23 lipca 1963 we wsi Tarskoje, rejon prigorodny, Północnoosetyjska ASRR) – rosyjski wojskowy i polityk narodowości inguskiej, w latach 2008[2]-2019 prezydent Inguszetii, od 2019 wiceminister obrony narodowej Rosji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1982 rozpoczął służbę w Armii Radzieckiej jako żołnierz piechoty morskiej Floty Oceanu Spokojnego. W 1989 ukończył studia w Szkole Oficerskiej Wojsk Powietrznodesantowych w Riazaniu, w 1997 w Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego, a w 2004 w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Służył w rosyjskich Wojskach Powietrznodesantowych, m.in. jako szef sztabu 217 gwardyjskiego pułku spadochronowo-desantowego 98 Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej w Iwanowie.

W 1999 dowodził rosyjskimi oddziałami w Kosowie. Według niektórych źródeł osobiście kierował akcją zajęcia przez rosyjskich żołnierzy lotniska w Prisztinie[2]. Udziału Jewkurowa w tej operacji nie potwierdził jednak pułkownik Siergiej Pawłow dowodzący brygadą biorącą udział w desancie w Prisztinie[1]. Za udział w wykonywaniu zadań bojowych w Kosowie został w 2000 uhonorowany tytułem Bohatera Federacji Rosyjskiej[3].

W kolejnych latach brał udział w operacjach rosyjskich sił zbrojnych na Północnym Kaukazie, m.in. w II wojnie czeczeńskiej. Kierował m.in. akcją odbicia 12 rosyjskich jeńców[1].

Od 2004 pełnił funkcję zastępcy szefa zarządu wywiadu, a następnie zastępcy szefa sztabu Nadwołżańsko-Uralskiego Okręgu Wojskowego w Jekaterynburgu. Ze służby odszedł w stopniu generała majora.

30 października 2008 prezydent Federacji Rosyjskiej Dmitrij Miedwiediew wniósł do rozpatrzenia przez Zgromadzenie Narodowe Republiki Inguszetia kandydaturę Jewkurowa na stanowisko prezydenta Inguszetii w miejsce zdymisjonowanego Murata Ziazikowa. Dzień później inguski parlament zatwierdził jego kandydaturę.

22 czerwca 2009 został ciężko ranny w zamachu terrorystycznym. W wyniku wybuchu zginął co najmniej jeden funkcjonariusz konwojujący prezydenta, a trzech zostało rannych[4]. Jewkurow w stanie ciężkim został przetransportowany do szpitala w Moskwie, gdzie przebywał do 10 sierpnia 2009. Po powrocie z Moskwy przystąpił ponownie do wykonywania obowiązków prezydenta republiki[5].

W 2019 zakończył pełnienie funkcji prezydenta Inguszetii i został mianowany wiceministrem obrony Federacji Rosyjskiej[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Евкуров, Юнус-Бек. lenta.ru. [dostęp 2009-06-24]. (ros.).
  2. a b Inguszetia: parlament zatwierdził prezydenta. rp.pl, 2008-10-31. [dostęp 2008-10-31].
  3. Oficjalna strona Prezydenta Inguszetii. www.ingushetia.ru. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 października 2011)]. (ros.).
  4. Prezydent ranny w zamachu. tvn24.pl, 2009-06-22. [dostęp 2009-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-23)].
  5. Дмитрий Медведев подписал указ…. www.ingushetia.ru, 2009-08-12. [dostęp 2009-08-30].
  6. "Ma wielu wrogów", przeżył zamach. Został 12. wiceministrem obrony Rosji. tvn24.pl, 2019-07-09. [dostęp 2023-01-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]